In memoriam
Heading
Boot
Boot is op 29 maart 2008 overleden. Boot was een golden retriever, een herplaatsing met een achtergrond van mishandeling en verwaarlozing. Lees meer over Boot op de pagina “over, en dan onder: wat ons motiveert.” Boot is samen met Dart, de inspiratie geweest voor de oprichting van KFAAF. Boot is na zijn overlijden gecremeerd en heeft een mooi plekje op de vensterbank, in een urn, naast de andere overleden diertjes gekregen. De urn van Boot is speciaal voor hem uitgezocht (groen kristal met luchtbellen want Boot was dol op het leven, spelen en het maken van lange wandelingen in het bos en op het strand).
Het ga je goed lieve Boot, achter de regenboog, bij je broertjes en zusjes. Geef ze een knuffel van ons. Jij blijft ons dierbaar en in gedachten ben je bij ons. Dikke knuffel van alle pootjes en van iedereen werkzaam bij KFAAF.
Dart
Dart is op 26 maart 2010 overleden. Dart was een golden retriever met een gewrichtsafwijking (OCD). Lees meer over Dart op de pagina “over, en dan onder: wat ons motiveert.” Dart is samen met Boot, de inspiratie geweest voor de oprichting van KFAAF. Dart is na zijn overlijden gecremeerd en heeft een mooi plekje op de vensterbank, in een urn, naast de andere overleden diertjes gekregen. De urn van Dart is speciaal voor hem uitgezocht (doorzichtig kristal met een blauwe spiraal aangezien Dart dol was op water, de zee, het strand en genieten van het leven).
Het ga je goed lieve Dart, achter de regenboog, bij je broertjes en zusjes. Geef ze een knuffel van ons. Jij blijft ons dierbaar en in gedachten ben je bij ons. Dikke knuffel van alle pootjes en van iedereen werkzaam bij KFAAF.
Guus
Guus is op 19 augustus 2016 overleden. Frank is Guus tegen het lijf gelopen bij een inspectie in zijn functie als inspecteur bij de Dierenbescherming. Guus was een Duitse reus, een rammelaartje. Guus werd afgestaan door zijn vorige eigenaar omdat zij niet meer voor hem kon zorgen. Guus was erg ziek. Zijn achterpootje was uit de kom geschoten, hij had ernstige artrose en E. cuniculi (dit is een ééncellig organisme – een parasiet – die met het blote oog niet zichtbaar is. Deze parasiet tast zenuwcellen van de hersenen, het evenwichtsorgaan en het ruggenmerg aan, evenals zenuwcellen van de blaas) en werd bij aankomst door de dierenarts geconstateerd. Wij hebben een week lang voor zijn leven gevochten en geprobeerd om de E. cuniculi de kop in te drukken. Pas daarna kon er verder gekeken naar de verdere behandeling van zijn pootje en artrose. Het is ons echter niet gelukt om met medicatie de E. cuniculi te bestrijden. Guus werd zieker en zieker.
Omdat bij ons de kwaliteit van het leven van een dier voorop staat en wij zagen dat Guus veel pijn had en moegestreden was, hebben wij besloten om hem te laten gaan. Hij is in aanwezigheid van Frank bij de dierenarts ingeslapen (geëuthanaseerd). Hij is daarna gecremeerd en heeft een mooi plekje op de vensterbank, in een urn, naast de andere overleden diertjes gekregen. De urn van Guus is speciaal voor hem uitgezocht (rood kristal, zoals de oogjes van Guus waren).
Het ga je goed lieve Guus, achter de regenboog, bij je broertjes en zusjes. Geef ze een knuffel van ons. Jij blijft ons dierbaar en in gedachten ben je bij ons. Dikke knuffel van alle pootjes en van iedereen werkzaam bij KFAAF.
Carmen
Carmen is op 17 december 2016 overleden. Zij is samen met haar vriendin Misty bij ons op de zorgboerderij terechtgekomen (over het verleden van Carmen kun je meer lezen op de pagina van Misty). Carmen heeft 3 maanden na aankomst op de zorgboerderij een hartaanval gekregen. Ze was erg oud, 32,5 jaar.
Ze is voor onze ogen in elkaar gestort. Wij zijn direct op haar afgerend en hebben haar hoofd, die onder haar lichaam vastzat, losgetrokken. Omdat wij zagen dat ze het niet ging redden en om te voorkomen dat ze een lijdensweg in zou gaan, hebben wij samen met de dierenarts besloten om Carmen in te laten slapen (geëuthanaseerd). Ze is in onze armen gestorven. Het overlijden van Carmen heeft een enorme impact op iedereen gehad. Wij hadden haar graag nog wat langer een gouden stal willen bieden op haar oude dag. Carmen is dezelfde avond na overlijden door het crematorium opgehaald en gecremeerd. Haar as staat in een mooie urn op de vensterbank, naast alle andere overleden diertjes. De urn is speciaal voor haar uitgezocht (blauw kristal, de kleur van de lucht en vrijheid).
Het ga je goed lieve Carmen, achter de regenboog, bij je broertjes en zusjes. Geef ze een knuffel van ons. Jij blijft ons dierbaar en in gedachten ben je bij ons. Dikke knuffel van alle pootjes en van iedereen werkzaam bij KFAAF.
Pip
Is overleden op 14 maart 2017 overleden aan de ziekte E. cuniculi (dit is een ééncellig organisme – een parasiet – die met het blote oog niet zichtbaar is. Deze parasiet tast zenuwcellen van de hersenen, het evenwichtsorgaan en het ruggenmerg aan, evenals zenuwcellen van de blaas). Het is een verschrikkelijke rot ziekte, de meest konijnen worden erg ziek, krijgen verlammingsverschijnselen en overlijden. Pip huppelde het ene moment nog vrolijk rond, het andere moment was ze vanaf haar middel verlamd. Na een week intensieve behandeling door de dierenarts en 24/7 verzorging was er twee dagen voor haar overlijden nog sprankje hoop.
Voor het eerst kon Pip zichzelf weer in balans houden, kon ze een klein beetje met haar achterpootjes kruipen en had ze de kracht om zichzelf rechtop te duwen. Ze begon ook weer een beetje te eten. De vreugde was echter van korte duur — ‘s avonds werd ze weer zieker. De volgende ochtend heeft ze bij de dierenarts nog een extra dosis medicatie gekregen, maar haar lichaampje kon de ziekte niet meer aan. Onze lieve Pip, die voorheen een liefdeloos rot leven had en om die reden bij ons op de zorgboerderij is komen wonen, is vreedzaam in Peggy haar armen gestorven. Pip is na haar overlijden gecremeerd en heeft een mooi plekje op de vensterbank, in een urn, naast de andere overleden diertjes gekregen. De urn van Pip is speciaal voor haar uitgezocht (doorzichtig kristal, met rode en orange kleurnuances. Passend bij de rode oogjes en mooie, lieve karakter van Pip).
Het ga je goed lieve Pip, achter de regenboog, bij je broertjes en zusjes. Geef ze een knuffel van ons. Jij blijft ons dierbaar en in gedachten bij je bij ons. Dikke knuffel van alle pootjes en van iedereen werkzaam bij KFAAF.
Max
Max is een paar jaar geleden door Philippe, onze secretares, gewond langs de weg gevonden. Hij was aangereden, liep mank en had veel pijn. Philippe is in de omgeving navraag gaan doen of de hond van iemand was, maar zonder resultaat. De politie gaf aan dat hij hem maar weer los moest laten onder het mom van: “hij zou de weg wel weer terugvinden.” Philippe, grote dierenvriend die hij is, kon dit niet over zijn hart verkrijgen en heeft hem meegenomen naar de dierenarts. Daar bleek al snel dat Max een gebroken heup had. Hij is geopereerd en door Philippe meegenomen naar huis. Max heeft 7 maanden nodig gehad om te herstellen en al die tijd heeft Philippe naast hem in zijn zetel geslapen. Max heeft nog 5 mooie jaren met Philippe mogen doorbrengen.
Het ga je goed lieve Max, achter de regenboog, bij je broertjes en zusjes. Geef ze een knuffel van ons. Jij blijft ons dierbaar en in gedachten ben je bij ons. Dikke knuffel van alle pootjes en van iedereen werkzaam bij KFAAF.